پسران من

می دانی یک وقت هایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی تعطیل است و بچسبانی پشت شیشه افکارت باید به خودت استراحت بدهی، دراز بکشی، دست هایت را زیر سرت بگذاری به آسمان خیره شوی و بی خیال سوت بزنی  در دلت بخندی به تمام افکاری که پشت شیشه ذهنت صف کشیده اند،آن وقت با خودت بگویی بگذار منتطر بمانند!!!!!!!!!!! ...

اوج این روزها در مسیر تمام فرضیه های نا تمام ایستاده ام با طرحی ساده از خودم دستهایم را بر واژه های فروریحته می کشم که از چسبندگی کاغذ بی زارند تنها می خواهند من را بنویسند برای تو به اوج که می روی شاه نشین ذهن من می شوی تو آهسته تر می شوی اما چشمانم تو را بلند تر میبیند در فصل ذهن من همه فلسفه های جهان می سوزد و بهای تردید را یک عمر عاشقی پس می دهد از آن زمان که رفتی روزهای زیادی گذشته است برای کسی که شبانه روز خیالش دسته گل به آب می دهد این واژه ها دقیق ترین مقداریست که می تواند روزهای بی تو بودن را متر کند من هر بار  خانه ام را به هم می ریزم اما خوش عکسیت ...

بازباران با ترانه....(متن کامل شعردوران کودکی+ زیباترین تصاویراز بارش باران) باز باران ، با ترانه ، با گهرهاي فراوان مي‌خورد بر بام خانه   من به پشت شيشه ، تنها ايستاده در گذرها رودها راه اوفتاده  شاد و خرّم يك دو سه گنجشكِ پرگو باز هر دم مي‌پرند اين‎سو و آن‌سو   مي‌خورد بر شيشه و در مشت و سيلي آسمان امروز ديگر نيست نيلي يادم آرد روز باران گردش يك روز ديرين خوب و شيرين توي جنگلهاي گيلان   كودكي ده ‎ساله بودم شاد و خرّم ، نرم و نازك چست و چابك  از پرنده ، از چرنده ، از خ...

خنده هایت را دوست دارم وصدای قلبت را که بی ریا می گوید: زندگی جاریست زندگی جاریست تمام هفت روز هفته ام مال تو شنبه ابری ام یکشنبه برفی ام دوشنبه آفتابی ام سه شنبه طوفانی ام چهارشنبه بارانی ام پنج شنبه مه آلودم وحتی جمعه گریزپایم اما روزهشتم رابه من ببخش ترامی خوانم ومی دانم که صدایم رانخواهی شنید آخرمن همیشه نخودی بوده ام حتی زمانی که تکه های عشق راقسمت می کردند. من یک زنم نه یک تکه شیرینی ونه فضایی آکنده ازعطر وبستری سرشار از رنگ وعشوه به من فرصت بده تاببینم بخوانم بشنوم حس کنم قدبکشم وجوانه بزنم. ...

وقار امشب امواج سرکش اشتیاق ساحل عشق مرا درنوردید ومن را به روزهای دمیدن گل در رویا برد روزی که در پیراهنی ازحریر ابر به لهجه باران با من حرف می زدی وتمام وسعت دلم لبالب از....   وقار   امشب امواج سرکش اشتیاق ساحل عشق من را درنوردید و من را به روزهای دمیدن گل در رویا برد روزی که در پیراهنی از حریر ابر به لهجه باران با من حرف می زدی و تمام وسعت دلم لبالب از زلال تو می شد آن روز تو گویا تر از نسیم بودی و این را پرنده مهاجری به من گفت” که از نگاهت جان گرفته بود با چشمانت او را تا گل مهتاب پرواز دادی او وقار با شکوه تو را دید که ترانه دوست داشتنت را با طعم شبنم به آواز نسیم قلبم سپرد از همان روز با خودش درگ...